Dag 7, Vrijdag 6 augustus 2004
Vertrek uit Nongsa Marina (Batam) - Zuid Chinese Zee
GPS: 1° 12.5' N 104° 06.0' E
[Natascha >>]
Om 12.00 vertrekken we uit Nongsa Marina.
Eindelijk, echt weg! We motoren de haven uit en langzaam verdwijnt het laatste
stukje Singapore uit het zicht.
Er staat flink wat wind en we hebben een flinke zeegang met vervelende korte golven.
Het is een beetje Hong Kong weer!
Gisterenavond heb ik in de haven nog overmoedig een appeltaart
staan bakken. Zo van: "Dat is leuk en lekker onderweg". Maar het idee
om deze op te eten had ik vandaag al snel uit mijn hoofd gezet. Van de pastasalade
met tonijn heb ik ook niet kunnen genieten want zodra die klaar was, was het vissen
voeren in plaats van eten!
 Dag
8, Zaterdag 7 augustus 2004
Zuid Chinese Zee
GPS: 1° 19.0'
N 105° 43.0' E
Ik voel me net een vaatdoek. De golven komen van alle
kanten en doen mijn maag omkeren. Blijven eten en drinken is het devies bij zeeziekte.
Voorzichtig neem ik een hardgekookt ei maar dat komt er snel weer uit. Hmmmmmm,
laten we het dan maar bij crackers en bouillon houden! Stefan - die een wat sterkere
maag heeft dan ik - maakt het allemaal liefdevol voor me klaar. Ik vermijd de
kajuit zoveel mogelijk.
[<<Natascha]
[Stefan >>]
Natascha had voor twee dagen pastasalade
gemaakt, die ze zelf dus niet at. Omdat onze koelkast tjokvol is, hadden we deze
buiten de koelkast bewaard. Hij smaakte nog goed, maar na een paar uur had ik
last van wat de Duitsers zo netjes "Durchfall" noemen. Ook maar aan
de crackers dus!
Dag 9, Zondag 8 augustus 2004
Zuid Chinese Zee
GPS: 0° 11.1' N 106° 02.0' E
 Om
9.33am passeerden we de evenaar. We zijn niet in het water gesprongen en hebben
geen offer-rituelen uitgevoerd ter ere van de zeegod Neptunus. Vorig jaar oktober
zijn we tijdens de Equator Cruise ook al over de evenaar gezeild. Tsja, het wordt
gewoontjes he?
We dachten dat we de boot lekvrij hadden en dat alle kastjes
wel droog zouden blijven. Niet dus! Weer een hele serie t-shirts en korte broeken
doordrenkt met zout water wat slechts opdroogt als je ze eerst met zoet water
uitspoelt. En hier hebben we nu net niet zoveel van. Gelukkig heb ik een behoorlijke
berg kleding bij me en verstandig genoeg verspreid over een aantal kastjes onder
het motto: "If you want to keep all your eggs in one basket better make sure
you secure that basket". En zo overmoedig waren we nu ook weer niet.
De HF radio doet ook niet helemaal wat ie moet doen, waarschijnlijk
door een spanningstekort. Op de een of ander manier verliezen we 1 tot 1,5 Volt
van de batterijen naar de schakelkast, waar alle apparatuur aangesloten zit. Dat
moet haast wel aan de stokoude batterijkabels liggen die nu dus echt vervangen
gaan worden! Leuk klusje voor de volgende stop.
Volgende pech is de motor, al moet ik eerlijk zeggen dat
we dit aan ons zelf te wijten hebben. Ik had net de generator aangezet om de koelkast
weer te draaien. Daarna gingen we overstag om een groepje vissersschepen te ontwijken.
Toen we goed en wel de zeilen overgezet hadden en de boot weer vaart begon te
maken, hoorde ik een vreemd geluid vanuit de machinekamer. Ik zette de generator
uit en verdomd, het leek wel alsof het ding nog gewoon doordraaide! Misschien
iets in het schakelcircuit waardoor de stroomtoevoer niet onderbroken werd? Zou
wel vreemd zijn. Nadat we alle rotzooi uit de achtercabine hadden gegooid, maakte
ik het toegangsluik naar de generator open en wat bleek: De hoofdmotor draaide!
Hoe kan dat nou? wie had dat ding aangezet?
Naar buiten naar het dashboard van de motor gevlogen en
daar zag ik de boosdoener. Het lijntje van de grootschoot overloop had zich bij
het overstag gaan om het sleuteltje gelust en toen er spanning op kwam de sleutel
omgedraaid waardoor de motor startte. Het gekke geratel was de startmotor die
door bleef draaien. Ik schat dat deze zeker 5 minuten had gedraaid en dat vinden
startmotoren niet fijn! Hij stonk een uur in de wind en nadat ik de motor had
uitgezet wilde hij - waar ik al bang voor was - niet starten. Wat zijn we toch
een stelletje stommelingen! Na een kwartiertje nog eens geprobeerd en "TATAAAAAA",
hij deed het!!
Met een opgelucht gevoel hebben we een pot ravioli soldaat
gemaakt. Al die goede voornemens van uitgebreid koken zijn met het gehotseklots
snel overboord gezet.
Dag 10, Maandag 9 augustus 2004
Zuid Chinese Zee
GPS: 0° 38.9' S 106° 50.9' E
Goed nieuws en slecht nieuws. Om met het goede te beginnen:
De HF radio doet het ineens weer. Het slechte: De motor niet meer! Het lijkt er
dus op dat de startmotor toch wat aandacht nodig heeft in de volgende haven. Voorlopig
hebben we genoeg wind en zolang de generator blijft draaien hebben we de motor
niet nodig om elektriciteit op te wekken en zouden we zelfs zónder motor naar
Cocos Keeling kunnen varen zodat we geen tijd hoeven te verdoen met het wachten
op onderdelen in Merak Harbour in de Sunda Strait.
 Rond
de middag hadden we een aardig stukje te navigeren tussen een groep ondieptes
die ongeveer een mijl uit elkaar lagen. Met behulp van C-Map - die is gekoppeld
aan de GPS - en de sonar durfden we het wel aan om hier tussendoor te manoeuvreren.
De ondieptes waren op papier 3 respectievelijk 8 meter diep, wat eigenlijk sowieso
geen probleem moet zijn (we steken 2,7 meter). Maar goed, je weet maar nooit.
Met Natascha turend op de sonar en ikzelf binnen met de PC kwamen we er netjes
doorheen. Wat zeg ik, we hebben geen ondiepte gezien!
Het eerste stuk van de tocht schiet niet echt op omdat
we èn afgeremd worden door de stroming en tegemoetkomende golven èn we steeds
moeten kruisen vanwege de aandewindse koers. Van de geklokte 120 mijl per 24 uur
- wat al laag is - blijft er effectief maar 70 tot 80 mijl over. Als het goed
is kunnen we over een dag iets afvallen waardoor we halve tot aandewind naar Merak
Harbour kunnen varen. Zoals gezegd……als het goed is.
[<< Stefan]
[Natascha
>>]
 Na
4 dagen op zee lijken we onze zeebenen te hebben gevonden. We voelen ons goed
en buiten overstag gaan, zeilen trimmen en apparatuur die niet altijd werkt, lezen
we een boekje en genieten van het mooie weer.
 De
nachtwachten verlopen tot nu toe soepel, het is wel opletten geblazen voor de
vele vissersboten.
We hebben de nachtwachten als volgt verdeeld: Stefan draait de eerste van 20.00-23.00,
vervolgens ben ik van 23.00-02.00 aan de beurt. Stefan gaat weer van 02.00-04.30
en ik geniet
iedere ochtend van de zonsopgang tijdens mijn wacht van 04.30-07.00. De in Batam
ingeslagen Red Bull blijkt een goede investering!
[<<Natascha]
Dag 11, Dinsdag 10 augustus 2004
Java Zee
GPS: 1° 59.6' S 107° 08.1' E
[Stefan >>]
Vanochtend kwamen we iets later dan
gepland aan bij de overgang van de Zuid Chinese Zee naar de Java Zee. Tenzij je
een groot stuk om wilt varen is de snelste route zuidwaarts een doorgang van 2
mijl breed met volgens de pilot diverse ongemarkeerde ondiepten. We besluiten
deze route toch nemen. Hopelijk staan de wind en de stroming gunstig zodat we
vlot door de engte heengetrokken worden.
Gegeven het feit dat we nu geen motor hebben hadden we
een sterke voorkeur voor deze nauwe passage bij daglicht. We waren al iets te
laat door wat onvoorziene windschiftingen tijdens de afgelopen nachten en bij
het eerste eilandje begon inderdaad het gedraai. Ineens konden we niet zuidelijker
dan 230 graden ten opzichte van de 180 graden die we de afgelopen uren koersten.
Om de hoek het "kanaal" in, nam de wind ook nog sterk toe tot 25 knopen
(windkracht 6), en een korte, stijle golfslag. Hotserdeklots, klatserdebats, bakken
met water in de cockpit! De snelheid gereduceerd tot 4 knopen en dan ook nog eens
in de verkeerde richting. Daglicht bij het laatste, smalle stuk kunnen we hiermee
wel vergeten.
Aan het eind van de middag een flinke "aanloop"
genomen richting het zuidoosten over bakboord, zodat we later op een halvewindse
stuurboord koers in het smalle stuk zullen aankomen, hiermee wat ruimte creërend
om nog extra hoogte te kunnen lopen indien nodig. Nu maar hopen dat we de stroming
niet tegen hebben en dat de wind zich niet in de meest onmogelijke hoek draait.
En zowaar, het zit niet tegen! Gewapend met vooruitkijkende
sonar (voor de ondieptes), aan de GPS gelinkte PC met C-Map (voor de positiebepaling)
en de radar (voor de bevestiging hiervan), vlogen we met 7,5 knopen door de trechtermond
heen.
Ik heb toch bewondering voor de schippers die dit zonder
deze hulpmiddelen doen en zeker voor onze verre voorvaderen die geen accurate
zeekaarten hadden. Het aantal wrakken gemarkeerd op C-Map illustreert dat dit
helaas niet altijd goed ging.
Zoals verwacht (of gehoopt?) draaide de wind in het ruime
water iets naar het oosten en zakte terug tot 18 knopen. Op een fraaie halvewindse
koers galoppeerde onze dame elegant richting de Sunda Strait. Als de huidige condities
aanhouden, komen we daar over 2,5 dagen aan.
[<< Stefan]
[Natascha >>]
De Indonesische wateren zijn berucht
om de piraterij. Hoewel het aantal gevallen statistisch gezien klein is (de kans
om in Amsterdam op straat beroofd te worden is vele malen groter) en commerciële
schepen voornamelijk het doelwit zijn, is het toch geen prettige gedachte en zijn
we erg op onze hoede. Stefan ziet in ieder vissersschip een potentiële piraat
en gaat ze dan ook ruim uit de weg. "So far so good" in ieder geval
en we zullen nu snel uit dit gebied zijn.
Dit is balen! Ons 20kg Bruce anker is van het voordek
verdwenen. Hij zat met een dikke harpsluiting aan het ankerlier bevestigd maar
is er door al het geweld vandoor gegaan. Wat een domper! Achteraf gezien was een
lijntje extra niet verkeerd geweest, maar ja, dat is achteraf! We hebben nog wel
een 20kg CQR anker maar willen eigenlijk twee hoofdankers hebben om de boot goed
vast te kunnen leggen indien nodig. Die boodschappenlijst raakt ook nooit leeg!
De HF radio heeft ook weer kuren. Het lijkt inderdaad
een spanningsprobleem te zijn. Stefan gaat er morgen toch maar eens naar kijken.
Dag 12, Woensdag 11 augustus 2004
Java Zee
GPS: 3° 55.4' S 106° 42.4' E
Onze vijfde dag op zee. Waar het de eerste paar dagen
nog even zoeken was, hebben we het cruisegevoel nu toch te pakken. We zitten lekker
in het ritme. Het weer is erg vriendelijk met 15 knopen wind en een stralend blauwe
lucht. Espiritu zeilt als een tierelier!
Vandaar ook mijn inspiratie tot schrijven, al besef ik
dat velen van jullie die nu op kantoor zitten flink chagerijnig zullen worden
van het volgende:
Het is nu 11 uur 's ochtends, 28 graden en ik zit in
de schaduw van onze zonnetent een beetje af te koelen. Het is niet goed om te
lang in de zon te liggen. Stefan leest relaxed een boek - de vierde in een week
tijd. Uit de kajuit komt een heerlijke geur van vers brood. Vandaag probeer ik
een variant met zongedroogde tomaten, zwarte olijven en pijnboompitten uit. In
de koelkast ligt al een fles Chardonnay. Uit de cockpitspeakers klinken de Dire
Straits. Dit is genieten!
[<<Natascha]
 Winst
van de dag is de oplossing van het HF radio mirakel. Tijdens mijn nachtwacht zat
ik me af te vragen hoe het nu kon dat in Tioman alles nog werkte en we nu ineens
maar 11 in plaats van de gebruikelijke 12,5 Volt te zien krijgen. Het moet haast
wel zijn dat zich ergens in die 6 weken iets voorgedaan heeft waarbij we - de
bootgeesten uitsluitend - moeten concluderen dat het mijn eigen kleine worstvingertjes
geweest zijn. Welnu, wat heb ik de afgelopen weken gedaan?
Ten eerste, de accu's vervangen en opnieuw aangesloten.
Ik maak dus het luik van de accu's open, kijk alles na en meet alles door. Maar
nee, daar kan het niet aan liggen. Ook heb ik de nieuwe schakelaar/zekering voor
het elektrisch toilet aangesloten waarbij het hele 12 Volts rek eraf is geweest.
De spanning op de schakelaars is hetzelfde als op het rek dus die verbindingen
zijn het ook niet.
Probeer ik voor de aardigheid de spanning van de accukabel
die op het rek zit aangesloten en ineens heb ik daar een volle 12,5 Volt te pakken!
Kijk ik eens goed, blijken de uiteinden van twee draadjes die op de rek-kabelverbindingen
zijn geschroefd iets gesmolten. Nu ik erover nadenk, dat zal laatst wel gebeurd
zijn met de kleine kortsluiting die ik maakte tijdens het werken aan de meterkast.
Zoals ik al zei: "De worstvingertjes"! Draadje afgeknipt en een nieuw
krimpoogje erop gezet. Effe testje gedaan en ik blies weer vrolijk 100 Watt door
de ether in plaats van de schamele 5 die ik de afgelopen week te zien kreeg.
Nu het power-probleem was opgelost nam Natascha het er
meteen van en laadde haar elektrische tandenborstel op, speelde met de broodmachine
en zette de CD-speler aan.
[<< Stefan]
 [Natascha
>>]
Ik vrees dat we behoorlijk rolbevestigend
bezig zijn. Het mannetje voor de technische zaken en het vrouwtje in de keuken.
Ach ja, ieder doet waar hij goed in is toch? En nu we de tijd hebben (en als het
weer het toelaat) vind ik het erg leuk om lekker te koken. Een opluchting is ook
dat de generator het braaf blijft doen zodat we de koelkast en vriezer koud kunnen
houden. De koelkast ligt bijvoorbeeld vol met heerlijke kazen: Feta, mozzarella,
Franse kaas, Australische Cheddar en een grote ronde oude kaas van 3,5 kilo! Deze
laatste kostte maar een prikkie via het bedrijf waar Gunnar werkt. Produced in
Holland!
[<<Natascha]
Dag 13, Donderdag 12 augustus 2004
Java Zee, aankomst Merak Harbour
GPS: 5° 31.2' S 106° 13.0' E
Na 1,5 dag bijna geen wind en dus veel dobberen met een
snelheid van nog geen 2 knopen per uur, zijn we vandaag aangekomen in Merak Harbour
in de Sunda Strait. En wel op een heel bijzondere manier. Omdat we geen motor
hadden, heeft Stefan in de bijboot met 8pk motortje, onze 12 ton zware Espiritu
de haven binnengeduwd!!! We hadden veel bekijks, ik aan het stuurwiel, Stefan
ernaast in het bijbootje. We moesten wel, want er stond totaal geen wind. Het
was best spannend met hier en daar een ondiepte - dus goed de sonar in de gaten
houden - en een sterke stroming.
Toen we even later ons anker in het water hadden gegooid,
waren we wel even toe aan een biertje. Vriendelijke locale mannen in kleine bootjes
- of mannen die hoopten wat aan ons te kunnen verdienen - boden ons allerlei diensten
aan. We hebben meteen maar geregeld dat er morgen een monteur voor de startmotor
komt. En de was wordt gedaan en groente en fruit wordt bij ons afgeleverd.
Dag 14, Vrijdag 13 augustus 2004
Merak Harbour, Indonesië
GPS: 5° 56.7'
S 106° 00.0' E
Geweldig! Om 10 uur kwam de monteur inderdaad. En......'s
middags draaide de motor weer. Het was een relatief kleine reparatie. Morgen klaren
we hier uit en vertrekken we. Het wordt ofwel het nabij gelegen eiland Panaitan,
ofwel we zeilen rechtstreeks door naar Cocos Keeling. Daar gaan we nog even een
nachtje over slapen.
[<<Natascha]
|
