Waar ben ik? > Verslagen >maart 2004 >
(ENGLISH LANGUAGE VERSION AVAILABLE)

Maart 2004

Vrijdag 5 maart
Klets!!! “Dat is um!”. “Jee, dat is snel zeg, durf jij te gaan kijken”? We liggen nog geen 10 minuten in bed wanneer de val dichtklapt.

We zijn al een paar dagen getuige van aangevreten brood, plastic zakken en zelfs een banaan en vragen ons af wie deze ongewenste gast is. Een vogel, vleermuis, een muis? Het raadsel is snel opgelost wanneer ik ‘s nachts iets weg zie glippen wat lijkt op een muis, maar dan toch echt een stukje groter. Ieks!! Ik wil geen rat op mijn boot! Snel actie dus! Van de havenmeester krijgen we een ratteval en we hadden niet gedacht dat deze zo effectief zou zijn.

Daar zit ie dus in zijn valletje, ons bang aankijkend, de overgebleven kaas nog bungelend aan het haakje. Het is een diervriendelijke val waarvan het deurtje dichtklapt zodra het beest van de kaas knabbelt. Wij zitten opgescheept met een levende rat. Wat moet je daar nu in hemelsnaam mee?

Geloof het of niet, maar de volgende dag rijdt Stefan op het fietsje van onze elf-jarige buurjongen, met in zijn hand het kooitje, naar een plas even verderop om het akelige schepsel zijn vrijheid terug te geven.

6/7 & 13/14 maart
We vinden dat Stefan’s “Optimist Cursus” op zes-jarige leeftijd een beetje weinig is om de wereld mee rond te zeilen. Omdat Stefan toch te eigenwijs is om te luisteren naar iemand anders, lijkt het ons wel een goed plan als ik eens een “Day Skipper Course” ga volgen. (Hoef ik dan ‘s nachts geen wachten te lopen?).

Twee weekenden lang zeilen, navigeren, haven invaren, man-over-boord procedure uitvoeren onder zeil, ingewikkelde knopen leren en nog veel meer zaken die je als schipper behoort te kunnen.

De groep bestaat uit twee Zwitsers, een Duitser, een Britse en….warempel…. ook nog een Singaporees. Gelukkig een erg gezellige groep, want er zit ook nog een overnachting op de boot bij. Joerg, onze Duitse instructeur, weet veel van dieselmotoren (door schade en schande wijs geworden) en biedt aan om Stefan en mij binnenkort alle geheimen van dieselmotoren te onthullen. Dat is nu precies wat we nodig hebben! Veel weten we (lees: Stefan) al over oliefilters, waterpompen en dynamo’s, maar een heleboel nog niet. Ondanks dat we een zeilboot hebben, wil je op sommige momenten toch echt niet zonder motor zitten!

Donderdag 18 maart
Stefan belt mij op mijn werk. “Slecht nieuws” zegt hij. Nu is Stefan over het algemeen erg positief ingesteld en wanneer ik hem dus zoiets hoor zeggen, bereid ik me op het ergste voor. “Winston wil onze boot niet uit het water halen omdat onze mast te lang is. Hij heeft net de windmeter van een boot met een minder lange mast beschadigd, wat nogal in de kosten voor hem loopt”. Winston is de aannemer die we hebben geregeld voor alle klussen die in april gaan gebeuren, als de boot op het droge ligt. De afspraak was dat de boot vanaf 2 april naar de werkplaats van Winston, in Keppel Marina gaat. Shit! Wat nu? Vind maar eens iemand anders op zo’n korte termijn.

Hij heeft nog wel een vriendje in een andere Marina, die eventueel het werk van hem kan overnemen. Dat zien wij natuurlijk niet zitten en daarbij komt dat die andere Marina helemaal aan het andere eind van Singapore ligt. Lekker handig, als je daar bijna iedere dag naartoe moet en afhankelijk bent van taxi’s. Maar zo makkelijk komt Winston niet van ons af! Uiteindelijk gaat Winston accoord met Stefan’s voorstel om de windmeter van de mast af te halen en het toch te proberen. Hopen maar dat dit allemaal goed gaat!

Na veel wikken en wegen hebben we de knoop doorgehakt en besloten om nog eens diep in de geldbuidel te tasten en een vooruitkijkende sonar (ja ja, vooruitziende blik…) aan te schaffen. Toch wel een fijn gevoel om te zien wat er onder en voor je boot gebeurt zodat we, indien nodig, een rif, rotsblok of wrak kunnen omzeilen.

Woensdag 24 maart
Woensdag is mijn vaste vrije dag en dat is heerlijk! Sinds we op de boot wonen is de invulling van deze vrije dag wel flink veranderd. Toen we nog op Claymore Road woonden waren de belangrijkste activiteiten: Uitslapen, even wat huishoudelijke karweitjes doen en vervolgens een keuze uit sporten, shoppen, sight-seeen of sunbathing (de 4 s-en).

Leven op een boot maakt dat de eerste component “uitslapen” er nog steeds wel inzit, maar voor de rest zijn het vooral heel veel bootkarweitjes en komt er weinig meer van die s-en. Niet dat dat nu zo heel erg is, voor shoppen hebben we geen geld meer, Singapore heb ik zo ongeveer wel gezien en zon gaan we nog genoeg krijgen.

Om een idee te geven van de verschillende bootkarweitjes: Boot schoonmaken, wassen (kost meer tijd omdat de wasmachine in het clubgebouw staat), klusjesmannen ontvangen en coachen, boodschappen doen (niet even naar Jason’s tegenover ons appartement, maar alles met de taxi). Verder ben ik aan het oefenen met mijn yoghurtmaker (nu mislukt nog de helft van mijn yoghurt) en broodbakmachine en probeer ik makkelijke zee-recepten uit van mijn kookboeken: “Feast Afloat” en “The Cruising Cuisine”.

Veel tijd gaat ook zitten in het bijwerken van deze website, maar dat vind ik alleen maar erg leuk om te doen. Dit schrijvende, kijk ik op de klok en schrik. Ik moet nog snel een recept uit mijn kookboek uitzoeken, de taxi in en wat boodschappen halen, voordat er zometeen een hongerige Stefan de boot binnenstapt!

Zaterdag 27 maart

We hebben twee gouden awards in de wacht gesleept voor onze website en hier zijn we natuurlijk apetrots op! Niet slecht toch, voor een stelletje amateurs?

ALEX WEBKEURING waardeert ons als volgt:

Layout: 9
Overzichtelijkheid: 9
Inhoud: 10
Spelling: 9
Laadsnelheid: 10
Technische fouten: 9
Orginaliteit: 9
Gebruik van afbeeldingen: 9

[Natascha]