 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
Waar ben ik? > Verslagen
>april 2004
> |
|||
|
|||
April 2004
Vrijdag 2 april
's Ochtends varen wij op de motor naar Keppel Marina, 45 minuten varen van de RSYC. Het begint alweer goed: De gaskabel zit vast, waardoor we geen vaart meer kunnen minderen. Waarschijnlijk vastgeroest. Tsja, je moet een boot wel blijven gebruiken he? Dat wordt straks bij het binnenvaren van de haven goed mikken: Op het juiste moment de gashendel in neutraal zetten en naar de ligplaats drijven. Wij nemen geen risico in Keppel Marina en zetten de gashendel iets te vlug in neutraal. Oeps...we gaan het niet redden naar de ligplaats en liggen een beetje rond te drijven. We worden door een bijbootje binnen gehaald. Ik hijs Stefan de mast in, zodat hij de windmeter kan demonteren. Daar zijn we inmiddels best bedreven in. Binnenkort wil ik ook wel eens die mast in om te genieten van het uitzicht!
De tropische bui die begon tijdens het liften van Espiritu is nog steeds in volle gang als we de taxi nemen naar Mark en Els, die ons de komende 3 weken onderdak zullen verlenen. We verheugen ons op een warme douche en weer eens een echt bed. Wat een luxe! [Natascha] Zaterdag 3 en zondag 4 april De afspraak met Winston is dat wij verf zullen afsteken en het grove schuurwerk doen. Werk aan de winkel dus. Keith komt ons vandaag (zaterdag) helpen. Een lekker begin, de vellen verf vliegen eraf, het lijkt wel behang. Vooral op het voordek, waar het meeste water overheen komt. Dit is niet normaal zeg! De vorige verfklus was niet van de hoogste kwaliteit. Voor ons is het nu wel lekker makkelijk natuurlijk. We hebben inmiddels contact gehad met de Adams botenbouwer in
Australie over ons zwaard. Volgens hem is dit goed te repareren
en hij gaat ons tekeningen opsturen. Hopelijk valt het inderdaad
mee. Op zondag komt Mark ons helpen en ook Keith is weer van de partij. Geweldig hoor, al die spontane hulp! We schieten weer lekker op, al gaat het niet meer zo vlug als gisteren. Els, Julia en Sam komen 's middags even kijken. Julia vindt het wel mooi, zo'n grote boot op de kant. Ze zwaait trots naar papa, maar Mark gaat volledig op in zijn schuurwerk. [Natascha] Dinsdag 6 april We nemen een dag vrij van ons werk om nog maar een dagje verf af te steken. Hoe eerder wij klaar zijn met onze voorbereidingen, hoe sneller Winston met het spuitwerk kan beginnen. Ik moet ineens denken aan een film waarvan ik de naam ben vergeten, over een jongetje dat iedere dag precies hetzelfde meemaakt (Weet iemand de titel van deze film?) In principe ziet een klusdag er zo uit: Verf afsteken en schuren tot de lunch. Lunch met getoast brood en gebakken ei, waarna we weer verf afsteken en schuren totdat we van top tot teen wit zijn. [Natascha] 9, 10 en 11 april (Paasweekeinde) Het wordt eentonig, maar we hebben vooral weer heel veel verf afgestoken
en geschuurd. Valt toch tegen, we dachten dat schuren wel in een
paar dagen te doen. Op sommige stukken vloog de verf er bijna af,
op andere stukken zit je drie uur verf af te steken en lijkt het
nog alsof je niets gedaan hebt. Geduld is een schone zaak! De kleinste dingen nemen vaak onevenredig veel tijd in beslag. Zo had Stefan de dekplaten van de verstaging losgemaakt van het dek. De siliconenkit waarmee ze vast zaten was niet goed meer waardoor het via deze platen naar binnen lekte. Nu we toch bezig zijn met het dek was dit een goed moment om dit probleem te verhelpen. Ik mocht de siliconenresten met een plamuurmes weg te halen. Dat kostte meer dan 30 minuten per plaat en ik moest er 6! Op de foto hiernaast zie je hoe leuk ik dit werk vind. Wat ons nu weer is overkomen... Het is zaterdag en we zijn net
terug van Keppel Marina als er op mijn telefoon gebeld wordt en
ik zie het nummer van Stefan. Het is de taxi chauffeur die ons net
heeft afgezet en Stefan's telefoon op de achterbank heeft gevonden.
Dat is nou Singapore! Overigens was dit de derde keer (!!) dat Stefan
zijn telefoon in een taxi is verloren en beide vorige keren heeft
hij zijn telefoon niet meer terug gezien. Truc mislukt, deze keer
geen nieuwe telefoon voor Stefan! We trakteren onszelf vandaag op uiteten bij Esmirada, een erg gezellig Mediterraan restaurant in Chijmes. Goed voor de moraal. Met Pasen voor ons geen Paasontbijt of eieren zoeken, maar de laatste stukjes schuren, lieren demonteren en nog wat andere zaken. We hebben de boot helemaal kaal gestript. Morgen worden door John (zie foto hiernaast) de oneffenheden weggewerkt met epoxy en na een dag uitharden kan als het goed is dinsdag begonnen worden met de grondverf. Het is 16.30u als ik dit schrijf en Stefan hangt moe maar voldaan voor de tv. Over 3 uur vliegt hij naar India voor zijn werk. [Natascha] Woensdag 14 april Te vroeg gejuicht, de grondverf zit er nog niet op. Alles wat bijgewerkt is met epoxy moest natuurlijk eerst weer geschuurd worden en daar is John gisteren druk mee geweest. Vandaag mijn vrije woensdag, dus weer een klusdag. Deze bestond voornamelijk uit het aftapen van alles wat niet wit gespoten mag worden. Een erg intelligent werkje. Binnen in de boot is het inmiddels een bende vanwege de verbouwing van de natte cel (douche en toilet), verven van de binnenkant van kastjes, stof van het schuren en lieren, bouten en moeren die van het dek afgeschroefd zijn. [Natascha] Zaterdag 17 en zondag 18 april De meest vervelende klus tot nu toe is dit weekend geklaard door Stefan (door wie anders, ik wil namelijk alleen maar leuke klusjes). Stefan had de schone taak om de natte cel te schuren zodat deze meegespoten kan worden met het dek. Om even een omschrijving van de werksituatie te geven: Hokje van 1 bij 1.5, geen ventilatie, 35 graden en dan lekker stofhappen. Terwijl ik buiten in het zonnetje en met een aangenaam windje wat kastjes in de kuip aan het verven was (een leuk klusje), hoorde ik Stefan hoesten en proesten in zijn stof-zweet-hok. Gezond is anders...Hiernaast Stefan als de "Verschrikkelijke Sneeuwman". Het dek zit inmiddels in de grondverf en dat is al een heeeeeel
ander gezicht. Het was de bedoeling dat de eerste verflaag er dit
weekend opgespoten zou worden, maar aangezien we de natte cel mee
willen nemen in het spuitwerk, het daar te donker is om te spuiten
omdat er nog geen raam in zit en Winston nog nergens de juiste ramen
heeft weten te krijgen, laat dit helaas nog even op zich wachten.
Het is ook altijd wat. Niet dat we ons verder vervelen hoor! Nog
genoeg andere klusjes te doen. Ondanks de klusdrukte toch maar even twee uurtjes vrijgemaakt om naar de Asia Dive Expo te gaan. Gelukkig niet voor niets. We hebben geen sponsoring in de wacht gesleept, maar wel mazzel gehad met een hele goede beursdeal op een draagbare duikcompressor. Als we hem voor dit geld gesponsord hadden gekregen, dan hadden we het ook goed gevonden. Dus, Coltri, toch bedankt! Zondagavond zijn we verhuist naar Mike want Els en Mark kregen bezoek van de zus van Els. De komende weken logeren we in een riant appartement op maar 5 minuutjes rijden van Keppel Marina! [Natascha] Dinsdag 20 april Goede klusdag. De met diesel doordrenkte houten planken onder de kussens in de twee achterkabines wilden we eerst schuren en schilderen, maar uiteindelijk hebben we ze maar helemaal vervangen. Gelukkig had Winston een paar mooie platen multiplex liggen en na een uurtje zagen en schuren waren de platen op maat. Effe rollen met de goeie ouwe twee-componenten primer en de platen kunnen weer terug. Ook wel eens leuk om een klus te doen die niet 3 keer zo lang als gepland duurt. Binnenkort komen de nieuwe kussens en zijn de achterkabines weer wat leefbaarder. [Natascha] Donderdag 22 april Geen idee waarom zo vroeg al, maar vandaag was het Koninginnefeest
bij Harry's Bar. Gratis bier voor iedereen met een (zichtbaar) oranje
kledingstuk. Bitterballen, Hollandse Nieuwe en Goudse kaas. Een
oranje versierde kroeg vol Nederlanders.....prima avond. Wel een
wat trage start vrijdagochtend.... [Natascha] Zaterdag 24 en zondag 25 april Het klus-programma voor dit weekend: Schuren van de teakhouten vloerdelen, trekken van nieuwe bekabeling en schoonmaken van de motor ruimte en de bilge (ruimte onder de vloer). Ik had weer niets te klagen met mijn schuurklus buiten in het zonnetje. Drie keer raden wie er met zijn hoofd in de motor ruimte lag... Winston heeft de afgelopen week ook niet stilgezeten. Hij heeft
huiddoorvoeren (mooi woord voor gaten in de romp) gemaakt voor de
sonar, dieptemeter en snelheidsmeter. Nóg meer gaten in de boot!
Tsja, ben daar niet zo happig op, maar het is nou eenmaal nodig.
De nieuwe teakhouten vloer in de kuip begint ergens op te lijken
en Winston is ook begonnen aan de reparatie van het zwaard. [Natascha] Door onbekendheid met het ding, blijft de motor toch een bron van zorg. De versnellingsbak maakte een wat rommelend geluid en het bleek dat heel langzaam een forse hoeveelheid olie door de aftapbout is gelopen. We begrijpen nu ook waar al die olie steeds vandaan kwam... Gelukkig bleek de schade mee te vallen. Een afsluitring is vervangen en meteen ook maar de gaskabel en versnellingsbak kabel vervangen. Beiden liepen niet echt lekker meer en met name de gashendel die niet meer terug wilde was een aparte ervaring! Ook is de afdichting van de schroefas opnieuw waterdicht gemaakt. En ten slotte is er een relais tussen de startmotor en de accu gezet die ervoor zorgt dat je volle spanning op de startmotor hebt. In plaats van 6 keer klik, horen we nu in één keer "Vroem!". Met name handig in noodsituaties als je heeeeeel graag wilt dat die motor het meteen doet. Zaterdagavond vervolg van ons Koninginnedag-feest. Eerst een borrel bij de Ambassadeur in een niet vervelend optrekje, vervolgens met een paar honderd Oranje gekken Queens Ball in de Hollandse Club. We hebben Koninginnedag in Nederland nog nooit zo uitgebreid gevierd! Gelukkig verstandig geweest en niet de hele zondag aan een kater vergooid. En oh ja, volgens het originele plan zouden we volgende week klaar zijn....... wordt vervolgd in mei. [Stefan] |
|||
|
|
|||
Vandaag
wordt Espiritu uit het water gehaald. Spannend! Zou het allemaal
wel goed gaan? Winston, de aannemer, had in eerste instantie zo
zijn twijfels omdat onze mast wel erg lang was en hij laatst de
windmeter beschadigd heeft van een andere zeilboot. Op ons aandringen
en met de afspraak dat wij onze windmeter van de mast halen en het
risico dragen voor eventuele schade, hebben we Winston weten om
te praten.
Het
omhoog halen van het zwaard wil niet lukken. Hoeveel kracht we ook
zetten, er komt geen beweging in. Hoe kan dat nu weer? Zodra de
boot uit het water komt wordt duidelijk wat er aan de hand is: Het
zwaard is totaal afgebroken! Op de overblijfselen groeit een koraalrif
van een aantal centimeters dik. We hadden wel verwacht dat het zwaard
beschadigd zou zijn als gevolg van onze ongelukkige binnenkomst
in Nongsa Marina vorig jaar, maar dat het zo dramatisch zou zijn...
Zoals altijd blijven we optimistisch, de komende 4 weken gaat er
toch keihard gewerkt worden aan de boot en deze klus voegen we gewoon
weer toe aan de lijst. 
